We spelden liefde
we hadden geen rode rozen nodig
om de vazen te vullen
we schreven bloemenvelden vol
bij het warme zomerlicht
ik mocht altijd met je wiegen
soms was de stilte
al genoeg
of liefkozende woordjes
zacht gefluisterd in mijn oor
we spelden liefde
voor de jaren die volgden
praten met de wind
Ik knijp mijn ogen dicht
om even naast je te zitten
jouw hand in de mijne
je stem te horen
die ik zo hard mis
in elk zuchtje wind
voel ik je dicht bij mij
het is een heerlijk gevoel
"praten met de wind"
©Magda Haan
in zwijgen
als de wolken onze gedachten zijn
en de regen de tranen
de zon onze blijdschap
en de storm de boosheid
als de liefde nog liefde is of
veranderd in maatjes
het leven leven
ligt er in zwijgen eens wens
of is er dan gemis
schilderen we dan nog de dagen
met kleuren die we zelf geven
als de wolken onze gedachten zijn
en de regen onze tranen
© Magda Haan
Amper
Als de slaap
nog tussen mijn
wimpers hangt
de warmte zich
nog nestelt
tussen jou en mij
met amper ruimte
geluiden die storen
en dit tafereel
willen verstoren
zet ik uit
en neem je vast
naar de volgende
droom
Maak jouw eigen website met JouwWeb